گردش چشم حسين ديوانه را آدم کند

معني آدم شدن بر کوي تو ديوانگيست

مِهرِ لبريز ز چشمت مست مستم کرده است

اين چه عشقيست؟چه مهريست؟حضرت ارباب کيست؟

با نگاهت محو رويت گشته ام، کلبِ درت

راز اين برقِ نگاه حضرت ارباب چيست؟

يک نگاهت اي حسين،حرّ وزهير و جُون ساخت

مست و ديوانه شدند،ديوانه را تکليف نيست

گوشه ي چشمِ علمدارت تمام خلق را سلمان کند

که توان دارد بگويد، حضرت عباس کيست

گوشه چشم حسين اندوه عالم ميبرد

کاشفُ الکربِ الحسين، رخسار عباس عليست

اين حسين کيست که عالم هيچ، عباس ديوانه ي اوست

اين چه وادي عجيبي است که درش عاقل نيست

شايد اينطور  حق مطلب را ادايش کرده ايم

که خدا هم مست و شيداي حسين ابن عليست

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: